ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΦΑΡΜΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΓΝΩΜΗ» ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

Κύριε Φαρμάκη, μάλλον είστε ο νεότερος υποψήφιος Περιφερειάρχης στην χώρα. Προσόν ή μειονέκτημα;

Μόνο ευθύνη. Για την ακρίβεια, τιμή και ευθύνη. Δεν ξέρω αν είμαι ο νεότερος υποψήφιος Περιφερειάρχης, μου το έχουν πει ξανά, όμως εκείνο που ξέρω είναι ότι η Δυτική Ελλάδα έχει πραγματικά ανάγκη από μια «μετάγγιση» σύγχρονης αντίληψης για να ξεκολλήσει από τη στασιμότητα. Και ξέρω, επίσης, πως όταν με κάλεσε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και με ρώτησε αν είμαι έτοιμος να αναλάβω την ευθύνη ανανέωσης στη Δυτική Ελλάδα, είπα το «ναι» με χαρά. Γιατί όπως λέει και η γνωστή έκφραση: «Αν όχι τώρα, πότε; Και αν όχι εμείς, ποιοι;»

Πάντως, από τις μέχρι σήμερα εμφανίσεις και ομιλίες σας, διαφαίνεται πως θέλετε να «επενδύσετε» στη διαφορά ηλικίας – και γενιάς – που έχετε με τον κ. Κατσιφάρα. Θεωρείτε την ηλικία, κρίσιμο μέγεθος στην εκλογική αναμέτρηση;

Ασφαλώς και με τον κ. Κατσιφάρα ανήκουμε σε διαφορετική γενιά. Το πρόβλημα όμως δεν βρίσκεται στη διαφορά ηλικίας, αλλά στη διαφορά νοοτροπίας. Δεν είμαι… ληξίαρχος. Γι’ αυτό και η κριτική που ασκώ στον απερχόμενο περιφερειάρχη δεν αφορά την ηλικία του, αλλά την ηλικία της… νοοτροπίας του, που είναι παλαιοκομματική και αδύναμη να δώσει ώθηση στη Δυτική Ελλάδα. Και αυτό αποτυπώνεται σε όλες τις βασικές μετρήσεις. Στο ΑΕΠ, το διαθέσιμο εισόδημα, το ύψος της ανεργίας, κλπ. Δεν θεωρώ την ηλικία λοιπόν κρίσιμο μέγεθος, αλλά τη νοοτροπία. Μάχομαι μία αντίληψη που αποδεδειγμένα δεν μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο για τον τόπο μας. Και υπερασπίζομαι την ανάγκη μιας δομικής αλλαγής.

Με το χέρι στην καρδιά, πιστεύετε πως δεν έγινε τίποτα καλό αυτά τα 8 χρόνια θητείας του κ. Κατσιφάρα στην διοίκηση της Περιφέρειας;

Κύριε Καλύβα, το ζήτημα είναι ότι η Δυτική Ελλάδα μοιάζει με ένα καθαρόαιμο που θέλει να καλπάσει, αλλά έχει μία τοπική εξουσία που του κρατάει σφιχτά τα γκέμια και το εμποδίζει. Ο κ. Κατσιφάρας, μόλις πριν λίγες μέρες παρουσίασε ως επιτυχία ότι κράτησε ζωντανή την Περιφέρεια μέσα στην κρίση και τελείωσε με τις εκκρεμότητες των παλιών έργων. Ας απαντήσουν οι πολίτες: Πόσο μεγάλη επιτυχία είναι ότι, ένας Περιφερειάρχης χρειάστηκε οκτώ ολόκληρα χρόνια για να τελειώσει με κάποια παλιά έργα, όπως για παράδειγμα την μικρή περιμετρική της Πάτρας; Και πόσο μεγάλη επιτυχία είναι ότι κράτησε «ζωντανή» την Περιφέρεια; Δηλαδή, θα μπορούσε και να… πεθάνει; Εγώ δεν είδα καμία Περιφέρεια να πεθαίνει. Αντίθετα, είδα αρκετές Περιφέρειες να κάνουν βήματα προόδου, την ίδια ώρα που η Δυτική Ελλάδα, ακόμα πασχίζει ακόμα να κλείσει παλιές πληγές. Γι’ αυτό σας είπα και νωρίτερα, ότι με τον απερχόμενο Περιφερειάρχη έχουμε μία μεγάλη διαφορά νοοτροπίας. Εγώ δεν μπορώ να διαστρεβλώνω την κοινή λογική. Ούτε να λέω ότι προοδεύουμε, με έργα που θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί προ πολλού.

Δεν θα σας ρωτήσω τι διαφορετικό θα κάνατε εσείς εάν ήσασταν επί 8 χρόνια Περιφερειάρχης, αλλά θα σας ρωτήσω τι θα αλλάξετε, εφόσον εκλεγείτε;

Να είστε βέβαιος πως θα αλλάξουν πολλά. Και στη διοίκηση της Περιφέρειας, αλλά και στον σχεδιασμό της. Θα αναφερθώ μόνο σε δύο αλλαγές που θεωρώ κομβικές.

Η πρώτη αφορά τη λειτουργία της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης ως πραγματικά τοπική κυβέρνηση και όχι ως απλό υποδοχέα και διανομέα κονδυλίων. Η περιφερειακή αρχή και το περιφερειακό συμβούλιο, είναι πολιτικά όργανα και πρέπει να παράγουν πολιτική. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ κομματική άποψη και γραμμή. Να σας πω και μερικά παραδείγματα: Δεν  γίνεται να φέρνουμε θέμα και ψήφισμα στο περιφερειακό συμβούλιο για τη Συμφωνία των Πρεσπών και ο Περιφερειάρχης να μην θέλει καν να συζητήσει. Δεν έχει άποψη; Είναι υπέρ ή κατά; Γιατί δεν έχει το θάρρος να μιλήσει; Γιατί κρύβεται; Oύτε είναι δυνατόν να μας εμπαίζει τέσσερα χρόνια ο κ. Σπίρτζης με την Πατρών – Πύργου και η περιφερειακή Αρχή αντί να ασκεί πιέσεις, να φτιάχνει… παρατηρητήρια, προκειμένου να καλύψει τον υπουργό. Εγώ το λέω δυνατά και ξεκάθαρα: Με όποια κυβέρνηση και όποιον υπουργό, η Δυτική Ελλάδα πρέπει να έχει δυνατή και καθαρή φωνή!

Η δεύτερη αλλαγή αφορά τον σχεδιασμό μας. Θα δημιουργηθεί, επιτέλους, ένας σχεδιασμός 4ετίας για τη Δυτική Ελλάδα, που θα στηρίζεται στις άμεσα εκμεταλλεύσιμες δυνατότητες κάθε περιοχής. Το «όλοι για όλα και παντού» δεν προσφέρει τίποτα σε κανέναν. Και η διασπορά μικροέργων παντού, επειδή η περιφερειακή αρχή δεν μπορεί να «σπάσει αυγά», τελικά εγκλωβίζει όλες τις περιοχές στην ίδια μιζέρια και υπανάπτυξη.

Μήπως αυτή η τακτική όμως θα σας φέρει γρήγορα σε σύγκρουση με δημοτικές αρχές και τοπικές κοινωνίες; 

Όχι, κάθε άλλο. Και θα σας το εξηγήσω: Πρώτον, κάθε απόφαση θα λαμβάνεται με διάλογο και πειθώ. Δεν είμαι της λογικής «αποφασίζουμε και διατάσσουμε». Αντίθετα, στόχος μου είναι, μία φορά το μήνα να συνεδριάζουμε από κοινού με την τοπική Ένωση Δήμων, ακριβώς για να συννενοούμαστε και να προγραμματίζουμε. Δεύτερον, γιατί και οι δήμαρχοι, αλλά και οι τοπικές κοινωνίες θα αντιληφθούν ότι η επένδυση στα υπαρκτά – και όχι φανταστικά – πλεονεκτήματα, είναι αυτή που θα ωφελήσει τελικά τις περιοχές τους. Θέλουμε η Περιφέρεια να γίνει, πραγματικά, το «σπίτι» κάθε δημάρχου και κάθε πολίτη. Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τις διαδημοτικές συνεργασίες. Θέλουμε, η τοπική αυτοδιοίκηση να λειτουργήσει σαν μία καλοκουρδισμένη μηχανή, όπου όλοι θα ξέρουμε ότι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο και μπορεί να συνεργαστεί ο ένας με τον άλλον.  Και ξέρετε και κάτι; Ακριβώς μέσα από αυτή τη λογική θα δομήσουμε επιτέλους και μία ισχυρή περιφερειακή συνείδηση, αποφεύγοντας τους άγονους τοπικισμούς.

Σε αυτές τις εκλογές θα ισχύσει για πρώτη φορά η απλή αναλογική. Και πιθανότατα θα πρέπει να υπάρξουν μετεκλογικές συνεργασίες. Είστε έτοιμοι γι’ αυτό το ενδεχόμενο;

Ασφαλώς. Όμως οι συνεργασίες δεν πρέπει να προκύπτουν εξ ανάγκης ή ως αποτέλεσμα της νομής εξουσίας. Οι συνεργασίες πρέπει να προέρχονται μέσα από τη συναντίληψη για τα θέματα της περιοχής. Πιστεύω πάντως ότι ο συνδυασμός μας θα είναι, όχι μόνο νικητής, αλλά και πολύ ισχυρός στο νέο Περιφερειακό Συμβούλιο. Και όταν θα «μιλήσει» η κάλπη, τότε θα μπορούμε να πούμε περισσότερα και για τις συνεργασίες, που όχι μόνο δεν αποκλείω ποτέ, αλλά αντίθετα και επιζητώ πάντα.

Η αντιμετώπιση της ανεργίας

Σε όλες τις δημοσκοπήσεις και σφυγμομετρήσεις, ως νούμερο ένα πρόβλημα της περιοχής εμφανίζεται η ανεργία. Τι μπορεί να κάνει ένας Περιφερειάρχης γι’ αυτό;

Πολλά. Μπορεί να δημιουργήσει το σχέδιο για το οποίο σας είπα προηγουμένως, ώστε κάθε περιοχή να αποκτήσει συγκεκριμένο παραγωγικό και επενδυτικό προφίλ. Μπορεί να φτιάξει έναν καλό portfolio που θα φτάσει στα χέρια υποψηφίων επενδυτών, προεσβειών ξένων χωρών, κλπ. Μπορεί να ενισχύσει τη φωνή των τοπικών βιομηχανιών και βιοτεχνιών για να βελτιωθεί η Βιομηχανική Περιοχή της Πάτρας ή να δημιουργηθεί Επιχειρηματικό Πάρκο στο Αγρίνιο. Και κάτι ακόμα: Όπως έχω ήδη πει, σε συνεργασία με τα Επιμελητήρια και τις άλλες επαγγελματικές ενώσεις και ομοσπονδίες, θα καταγράψουμε για πρώτη φορά όλες τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες, ώστε να έχουμε μία καλή «ακτινογραφία» της παραγωγικής μας βάσης και να εντοπίσουμε δυνάμεις και αδυναμίες. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά  μας, αλλά πρέπει να την κάνουμε. Γιατί πρώτος στόχος μας είναι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στην περιοχή. Και οι θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν από την τοπική επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις.